Yorgun ikilemler arasýnda,
Bulanýk ormansý bakýþlarda,
Uyurgezer hülyâlarýmýzýn
Belirsiz çaðrýþýmlarýndaki,
Hasret çarpanlarýndan habersiz,
Dertlerimi çoðalta çoðalta,
Bir kayýp çeraðda sönüyorum.
Belki küllerimden doðacaðým
Türküsü kavruk avazlarýma,
Ýzbelerde çiçekleri börten
Dileklerimin açmazlarýna.
Bunca sis, duman, nifak içinde
Sezgime güvenerek yine de,
Yýldýzlara niþan alýyorum;
Üstümüze çullanan gecenin,
Þafaðý sökmekte, biliyorum
Ve köþe bucak gücüm yettikçe
Kehanetini gerçek kýlacak
Özgün bir efsane arýyorum.
Bengü taþlarýn sesiz çýðlýðý
Atam Bilge Türk’ten çaðrýlarla
Sýla boyut titreye titreye,
Kendime dönüyorum
.......kendime dönüyorum
.............. kendime dönüyorum.