Değmeyin İşte

Hava gibiyim
Çok azla açarým pamuk pamuk
Bu zamanlar da örümceklenirim

Yar olmadýkla
Al beyaz çýrpýnýþlarla örtüm
Neye sevindim, neye üzüldüm bilmem
Yüzümdeki nur dediðin
Gün doðmazýyla her kezinde simsiyah

Fitil fitil hesabý olur kuruþun
Fikrin yetmediði her yerde
Bir kurþun...
Bilmezki erir
Çelik irade karþýsýnda duruþun

Yaptýramayacaðý þey yoktur
Korku ve umutsuzluðun

Doðarla her seferdeki
Nabýz nabýz atýþladýr
Yay gibi gerili mavi güçle neferdeki
Þimþekleri atýp çekiþle
Yaðmasa da umuttur içteki bu gürleyiþle

Sarýþýn dev gibi
Çakmak çakmak oldum mu
Kývýlcýmlaþýr özümde bulutlar
Ha yaðdý ha yaðacak
O zaman deðmeyin iþte...

Her an bozulmaða deðiþken
Bulut gibi dökmekteyim siyim siyim

Yer gibi emerim içime içime
Ne gezdirmedim ki üzerimde

Nasýlsýn diye sorma
Ýnsanlarým gibiyim iþte
Bir yaným acý
Bir yaným göz yaþý
Bir yaným yaprak döker
Bir yaným bahar bahçe
Diyen ozanlarýmla baðýt

11.06.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: