...RÜYA...
Sen varken yanýmda, bir nefes gibi,
Huzur veren, dinlendiren, ses gibi.
Bilmezdi hiç gönlüm, gam, keder nedir?
Hangi gül bahçesi, bað virânedir?
Neresi memleket, neresi gurbet?
Bilmezdi hangi çöl damlaya hasret.
öperken her sabah esen rüzgarý,
Bahar güneþinin altýn saçlarý.
Bir sýcak nefesti göðsümde emel,
Deðmemiþti ona hiç bir yaban el.
Bahtýn yamacýna yaðsa da karlar,
Isýrmazdý soðuk hiç o zamanlar.
Uzak bir iklime benzerdi hicran,
Demir kafesinde öylece duran.
Ruhumda aþkýnýn býraktýðý tat.
Hep bir þuh içinde akardý hayat,
Týlsýmýnla böyle sarhoþken gönül,
Sensizliðe düþtü bir vakit, bir gül.
O an zincirinden boþandý azâb,
O an bildi gönlüm,hangi bað harâb...
Ýbrahim vedat çarpar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.