Ne sevinçten bir iz
ne bir tatlý tebessüm kaldý yüzümüzde
hep gam ince bir yas dolaþýyor karanlýk geceler baþýmýzýn üstünde
bir tek yüzümüzde kaldý ayýn gülüþü dökülüyor yýldýzlar
susam tanesi gibi birer birer avuçlarýmýn içine
indir saçlarýnýn perçemlerini pencerenin tüllerini perdelerini
ruhum derin bir yasta!
kucaðýnda güller kurþunlanmakta
karnýnda tomurcuklar doðmadan soldurmaktalar
baþý okþanmadan çiçekler koparýlmakta yarýnlarýndan
oysa;
açýk mavi umutlarla çýkmýþtýk yola
al biletler kesildi ellerimize
aydýnlatmýyor artýk küstü ayýn yüzü geceyi
zifiri zindan gecelerde baþý bükük laleler
artmakta her gün sayýsý hayattan sökülüp kopartýlýp atýlan
ve kýrýlmýþ dallarý çiçeklerin
baþýný kesmekte cellatlar henüz olgunlaþmadan
gelmedi bu bahar çalmadý kapýmý daha o mutlu saat
taþ attým durgun suya halka halka açýldý
aynasýnda dalgalandý suretim suyun
uðramaz gemiler yüzünün çehresine
dýþarda nisandan kalma bir yaðmur
iþliyor saatler durmadan
pencereme vuruyor umudun sonsuzluðun
damlarýn üstü akþam yaðan yaðmurdan
arýnmýþ tozdan topraktan
ala dönmüþ güneþten göveren kýzýl kiremitler
gözleri ufka dikilmiþ al karanfiller
benzemiyor artýk benim umudumun yüzüne
ýslýðý kesik aðýzlar türemekte gün be gün
ceviz aðaçlarý bostanlar
hasret kalacaklar çocuk tezeklerine
güneþin solgun yüzü
kendini ýsýtmaktan aciz bu aralar
gün dönümlerinde evlerinde baðlarda bahçelerde
insanoðlu yalýnýz aðlamakta acýlarýyla
yasýný tutmakta tomurcuk çiçeklerin
bir elini tutsan yeþilin mavinin turuncunun
gündemi pay etmekteler þeytan sofrasýnda
azat edilmekte acýlarý baþýboþ sürülerin
her gün dünden beter
þehit saðýnaklarýyla geceler günler titremekte
toprak titremekte rüzðar
ah rüzðar yalayýp geçmekte yüzünüzü
gür bir ün beklemekte yediverenler
saatler dualarý vuruyor yoksun!
Nurten Ak Aygen
11.06.2016