Bozbulanýk sûrci-lisan
Ihlamur çiçekleri üstüne yaðmurlar yaðdý
kaldýrýmlarda buðday baþaðý misali
basýp geçiyoruz ardýmýza bakmadan
caddelere konan ankesörlü telefonlarýn artýk modasý çoktan geçti.
Hoþ bir bakýþý belleðimde yer etmiþ sözü anamýn
ayaða kalkacaðýný ummak
yaþama sevincinin
kölesi olmuþ bu çocuksu ürkekliðimin!
Çözülmedi bi türlü düðümü dilimin
Sessiz kalacak biliyorum
aydýnlýklara bakan gözlerim
soluðum kesik, rengimiz atýk açýk sarý
avutmuyor artýk bizi mavi gökyüzü
bir çok acýlarýmýzdan ötürü;
her gün düþ sürgününde yer gök bulutlar
yaþayan ölüye benzer bu yaz
karanlýklar ýþýk saçarsa bir gün
umutlarýmýz yeþerecek doðacak güneþ uðruna;
Bir tek dalga yoktur durgun sularda
güneþ kendi resmini çizdiði zamanlarda öðle saatleri
yaprak kýmýldamaz dal oynamaz
kuþlarýn kanat sesini duyarsýn arýnýn výzýltýsýný
duyamazsýn kelebeleklerin sessizliðinde sesini
unutulur zaman!
egemendir sonsuz bir bir sessizlik
izlerken ýssýz manzarayý gözlerim
Sessiz bir tan zamanlarýnda
ya da güneþin öðle saatleri bir aðaç gölgesinde
tepelerde kýrlarda ovalarda örtüþür
amansýz gezen bakýþlarým..
Kuþlar konar uçar aðaç dallarýna
bir çocuk gibi yüreðim
ya da evin boþ odalarýna dolaþýr gibi dolaþýr tozlu kulübelerin
daðlarda ovalarda gözlerimin uzandýðý her yerde;
ey özgürlük uçup gittin yüreðimden çok uzaklara;
yaz gecelerinin sessizliði içinde düþümün en derin hücrelerinde
baþýboþ gecelerin sessizliðinde
taþ kesiyor gün be gün!
Ey aþk içimdeki utangaç çocuk!
ölümlü yüreðim
Bir hayli zorlanýyorum daha senden bahsederken
sevmeye yasaklý yabancýdýr çünkü;
her türlü sevgiye bahsederken yüreðimiz
ey sevgili ay o durgun ýþýðýn!
güneþ ne mutlu açýlýr dünya yüzüne
ve... öðle saatlerinde güneþ!
aslýnda; zamansýz ölümlerin koktuðu ülkemde!
ýhlamur kokularý bastýrýyor mevsimde bizi
Çalkantýlý bir deniz gibi duygularým
üç beþ yýldýz gibi dibini aydýnlatýyor
zindan gecelerin sessizliðini
avutmuyor hiç bir duygu gökkubbe
sarsýlýyor için içini yiyiyor þiirler darmadaðýn
ruhumuz aydýnlýk bir ýþýðýn peþinde koþamaktan yorgun
Aklým yorgun, fikrim yoksul
kendi kendini sorguluyorum...
Nurten Ak Aygen
09.06.2016