Ruhani
Gel! Biran önce, dinsin yangýn
Ya da sen, kendini hiç yorma
Yoluma rehberlik eder Ay ýþýðýn
O ýþýk öyle bir göz alýr ki sorma
Seni, bedenimde hissetmeyiþim
Kor ateþ, acý hissettirir bedene
Burnumda tüttükçe sahip oluyorum
Zaman zaman ruhani gövdene
Göremiyom burdan çýplak gözle
Nefesinde bitmem gerek artýk
Halim anlatýlmaz, hiç bir sözle
Hasret sözde deðil bir çift gözde
Parmaklarýmýzý birbirine örüp
Vakit geldi, deymeli artýk göz göze
Yüzüne karþý kalbi önüne döküp
Arada gülümsemelisin bir çift söze
Seni hissediþim yetiyor, bir o kadarda yetmiyor
Gökyüzündeki yýldýz kadar, içimde duygu var
Aslýna bakarsan derdim sensizlik deðil
Sensizlikten dolayý baþýma yaðan bu kar
Aklýmýn bir türlü alamadýðý ince bir husus
Nasýl olurda, derin his besler görmediðine
Ve nasýl bir duygu, doðmadý geçen 18 senede
Sarýlýr, koklar her gece düþlediði zarif bedene
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.