Susma! Dile gelmeyen öze gelir mi hiç Yetmez mi bu kara geceler Bitmez mi; Boram boram her nefeste içime çektiðim özlemin Bu yorgun yüreðim Dayana bilir mi bunca susmalarýna?
Nasýlda umut ekmiþtim kurak toplara bir damla yaðmur bir tutam sevgiyle yeþersin diye...
Bir sürgünden bir sürgüne yol almýþ þimdi aklým ve benliðim
Anlýyorum senide bir imkansýz sevginin esiri olmuþ yüreðin gitmek mi kalmak mý derken tutunmuþsun susmalara...
Ve þimdi adý sen olan titreyen yüreðimde bir bahar vurgunuyla yakýyor sol yanýmý buzdan bir parça sanki nasýl da soðuk ayrýlýðýn güneþi...
Ve benim topraðýma; gülümseyen ölüm gibi ne kalacak bizden geriye bunca yaþanmýþlýklar toprak olmuþken...
Susma þimdi yalnýzlýðýn boþluðundayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
L A L E Z A R Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.