GÖNÜL DAĞI ERİ
GÖNÜL DAÐIN ERÝ
Gönül daðýndaki, yine çileli,
Ne zaman bitti ki, onun dertleri!
Her an fýrtýna da kopsa derinden,
Onu teðet eser, o da neymiþ ki!
Sarýverse kara kara bulutlar,
Kopsa da fýrtýna, sabýr yarabbi!
Verdi mi kararý, çatýktýr kaþlar,
Bunlar gelip geçer, o da neymiþ ki!
Daðýn evvelini çoðumuz bilmez,
Kervan geçmez idi, kuþlar ötmez.
Dað efesi baþka, þimdi öyle mi?
Deymez ona keder, o da neymiþ ki!
Kýskananý çoktur dað efesinin,
Nöbetini tutar; þükretmezler ki!
Hep görmezden gelir; saflýða verin,
Baþa kakmak bilmez, o da neymiþ ki!
Gönül daðýn eri, biz gibi fani,
Cenneti isterse, kar imtihaný.
Çok fýrtýna kopsa da yarýn dorukta,
O her zaman hazýr, o da neymiþ ki!
09.06.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.