Yaldýzlý esefler örttüm gözlerime De yine yaranamadým kendime
Kimi vaktin canýna kastedip Kimine papatyadan taç yaptým Olmayýnca olmuyor azizim Ýcine bile isteye girdigim Ustelik derin derin sevdigim bir kýsýr döngünün Affedilmez yaralamalarýnda Kayýbým...
Bin gemisi de olsa nuhun Adý yazýlmayacak yolcu güvertesine Talibi bol talihi sýfýr bir ruhun Boðulmaya ramak düþlenmeleriyle Bitecek ömür... Cok gecenin üstünde Ýntiharlar közlendirir deli adamlar Cok umuda inat Vazgeçtiðim kendiliðimi sýrtlanacak kimse yokken Ayrý kalmak Sýzlanmasý nafile bir yazý
Kim elini uzattý da ben vermedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.