Sonra bir güvercin konar pencerene Alýrsýn içeri, çok da sevimli gelir Mutlu olursun Belki de mutluluk budur dersin Beslersin, gözün gibi bakarsýn Hiç gitmez ki derken Bir gün uçup gider evinden Yakalamaya gücün yetmez... Kalýrsýn ortada Yolunu gözlersin ama nerede... Hangi daðýn eteðinde süzülüyor Hangi avcýnýn hedefi þimdi Düþündükçe aðýrlaþýr kalbin Biliyorum. . . . ~Emre Tarhan
Videolu olarak; www.youtube.com/watch?v=6AfE_w54seo
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre TARHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.