Þimdi ayrýlýðýnýn en can alan yerindeyim Bulut biriktiriyor aðlamaya hasret gözlerim Ne yana dönsem biraz daha sensizlik Ne söylesem en az sen kadar eksik Yaþatmýyor hayalin sensizliðin bende kalan yanýný Alnýmýn en keskin çizgisine adýný yazmak geçiyor içimden
Takýlýp en asi rüzgarlarýn peþine devrile bilseydim avuçlarýnýn arasýndaydým þimdi Hangi yaðmur koparýp alabilirdi ki ellerinden beni Ben sana sýmsýký tutunsaydým ette týrnak gibi
Kavrulmuþ kalbim, al avuçlarýnýn içinde büyüt Boynum eðik, mahcubum Aðrýsýndan sýyýrdýðým bu yürek ömürlük emanetim sana
sol yanýnda davet bekler bir kulum, belim iki büklüm oruçta aþ þafakta umudunum ...
Yastýðýna hiç düþmemiþ yüzümün izi o kapýnýn öte tarafý beni hiç tanýmamýþ
Þimdi ayrýlýðýn en can alan yerindeyim Ne söylemek istesem siteme dönüyor sözlerim Acýmý avuturken susuþlarým, içim yangýn yeri Alevinden usanan bir ateþ tanýdýn, bilesin ...
Hangi hayale dalsam özletiyor ellerini Yüzünün çarptýðý aynalara gönül koyuyorum
Aþkýný kirpiklerime gömdüm usulca Suya vuran suretimde yok oluþumu seyrettim Gökyüzü kadar aceleci gözlerim bu gece Bu gece yokluðun yüreðimin gördüðü en aðýr ölüm
Sahipsiz bir sokak kedisi kadar aksak aðýr hayallerim Gömüldüm göðüs boþluðuma, resminden öte gitmiyor ellerim
Kaç kadehi sýktým öldürdüm diþlerim arasýnda Zor denen ne varsa denedim Bir an unutmak için çebelleþtim aklýmla
Aklým ; Ýçimi kese kese doldu, boþaldý gözlerimden
Say ki bir ölünün yüzü suyu hürmetine filizlendi dilimde sözler Say ki hiçlikten öte bir çýkýþ buldu bu sevda Islak dudaklarým çýrpýnýrken Hep ayný noktaya sürüklendi bu savunmasýz veda
Anlamýmý yitireli çok oldu Hiçbir yýldýza fýsýldamadým adýný bu gece Hiç hayaller kurmadým bulutlarýn göðsünde Hiç konuþmadým
Kalbim çoktan yýktý duvarlarýný Çoktan çekildi içimden can Sende kaldý günümü bayram eden deðiþik heyecan
Bu gece yetim bir çocuk kadar suskun Sarhoþ bir serseri kadar boþ vermiþim Dövüyorum ýslak kaldýrýmlarý acýmýn üzerinden koþarak geçiyorum
Aklýmda son bakýþýn Ýçimde hiç sönmeyen o kor
Bu gece aralanmýþ bir kapý önünde vurulmuþum umutsuzluðumdan Senden artakalan yanýmdan sökülmüþ acým
þuursuzluðum yokluðundan dudaklarýmda sevdanýn en gizli ayini saklý kavuþamayýz elbet , herkes haklý!
þimdi ayrýlýðýn en can alan yerinde ellerine dokunmayýþýmýn piþmanlýðý ezberimde
’kim olsa seni böyle derin sevecekti kim olsa özleyecekti benim yerimde ’ ...
kýyasa kapalý kalbimin dirilen duygularý neye fýsýldasam seni tanýr þimdi hangi halimle dönsem gelsem kapýna yine defalarca en uzaða sürer kaderim
dilsiz yanýma söz, üstüme düþen en sevdalý iki gözsün þimdi yüzüme dokunmayan yüze kalbimde kalan izi uðurluyorum gönlümden
sol yanýma yaslan da kal ebedi bir yara gibi suskun haline hiç düþünmeden hapset beni ...
Gülþah Gayret / TEKÝRDAÐ
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.