ey çocuk bakma bana öyle aðlamaklý titremesin yüreðin bir kelebek gibi büyümekten mi korkuyorsun yoksa büyüyüp de adam olamamaktan mý
nedir bu gözlerinde çýð gibi büyüyen korku çocuk insan olamamaktan mý yoksa insan olmayý baþarýp ta bu dünyada yalnýz kalmak mýdýr korkun
tüm korku ve endiþelerinde haklýsýn be çocuk ne söylenir nasýl söylenir bilmem ki
kimin eli kimin cebinde kimin nefesi kimin ecelinde belir deðil
gönül ister ki size çocukluðumuzu anlattýðýmýz deðil yaþatacaðýmýz bir dünya býrakmak
ve maalesef ki bu gidiþle size hak etmediðiniz bir dünya býrakacaðýz galiba...
diyorum ki hangi çocuða "büyüdüðünde ne olacaksýn" diye sorarsanýz sorun hiç bir çocuk "adam gibi adam olacaðým" dememiþtir ve demez de… çocuk ne bilsin adamlýðý
büyüdükçe silahlarýmýzý teçhizatlarýmýzý kuþanýp hayata avcý gözlüklerimizle bakmýþýzdýr hayatýn girdabýna düþünce geç de olsa anlamamýþýzdýr ki avcý kýlýðýndaki bir avdan öte deðiliz
Ýnsan olmak mesele deðil a dostlar mesele yalnýzda kalsak insanca yaþamaktýr
aslýnda bu yaþam içerisinde tüm renkleri barýndýran transparan görünümlü bir perdedir
gün gelecek insanoðlu bu perdeyi açmadan da arkasýndaki kirli oyunlarý görecek ve anlayacak ki kiracýsýyýz bu dünyanýn
ve bilecek ki yeni nesillere iyi bir dünya býrakmak için gözlerimiz açýk gitmeden önce gözlerimizdeki perdeyi düþürmemiz gerektiðini...
ilhanaþýcýaðustosikibinyedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.