Bir tahayyülün tasviri kolayken Bir hakikatin hakkettiðini söylemek zor
Mesela birini sevmiyorsun Hatta nefretin irin gibi akabiliyor dilinden Yer yarýlýyor altýnda öfkenden Gök yanýyor Çiðniyebiliyorsun dününü yarýnýný Cehenneme sokup sokup çýkarýyorsun Ve aðýz dolusu kahkahayla soruyorsun Bu ne hal? Doymuyorsun daha diyorsun Olmadý gözlerini oyup dilini düðümlüyorsun Gövdesini yarýp þerha þerha tuz basýyorsun O acýsýyla inledikçe sen çoþuyorsun Ve artýk insan deðilsin Tahayyülüne dair bir hilkat garibesi oldun
Birden hakikate tosluyorsun Yol yoldaþlýðýn oluyor Farkediyorsun Allah her yerde var Ve sen fanilerden bir fanisin Hakkýný vermek için nefesinin Nufuz etmek adýna kalbine Göðsünü yokluyorsun Ýnanmýþlýðýndan baþka Hiçbir kapitali olmayan kulluðuna Alkýþ tutuyorsun Geç kaldýðýn mutluluða hayýfla Sevmenin aþkýnlýðýný arýyorsun Þarkýsý yok deðil sevgilinin Sevgili oluyorsun Hakikat bu artýk Hayale sýðmayacak kadar büyük Hayal edilemeyecek kadar muhteþem Herkese üleþtirecek kadar çok
Sosyal Medyada Paylaşın:
kani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.