Vatanım
Anam vatan için topraða düþtüm,
Topraðýn altýnda kaybolmak nedir bilmeden.
Gayrý aðlamasýn ateþ fýþkýran bu gönlün.
Artýk fedadýr caným,olmasýn iki çeþme gözün.
Ne analar var,ne gece der ne de gündüz
Anam belki gelemem bu güz .
Aðlamasýn gozlerin,bitsin artýk bu hüzün.
Vatan uðruna dinsin artýk bu gözün.
Eðer bir gün þehit düþersem,
Aðlamasýn gönüller gururlansýn yürekler.
Bilin ki artýk bende mehmetçik olmuþum,
Vatan uðruna bende þehit düþmüþüm.
Þu vatan uðruna caným fedâ
Cepheden cepheye koþsam,yalvarsam Allah’a
Duysun artýk sesimi,bitsin artýk bu dâvâ
Bütün kaným feda olsun bu vatan uðruna.
Mermi sesleri yükseliyor ufuktan.
Ay yýldýzlý hilalim dalgalanýyor þafaktan.
Bu vatan uðruna verdim kanlar,
Feda olsun sonuna kadar.
Anam bitti artýk bu destan,
Gidiyorum artýk bu dünyadan.
Beyaz kefenim büründü kana,
Artýk kavuþtum yüce mevlama...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.