Uykunun kirpiklerime çadýr kurduðu zamanlar , Ýþte tam da bu saatler Ve yine yaný baþýmda sen . Saçlarýn dizili yastýðýmýn üzerine, Yel esse nefesin kaybolacak diye camlarý kapattým, Üstelik mevsim yaz , yani adamý yakan cinsinden . Sonra benim nadidem ; Ellerin sessiz dudaðýmýn üzerinde Yutkunuþlarým sen oluyorsun o sýra Ve kaçýyor yine uykular. Ne denebilir senli bin uykusuz geceye! Fedadýr varlýðým! Bilemezsin. Bilemezsin ki kaç dem oldu, Kaç mevsim deðiþti yokluðunda, Oy benim neþesi hayat veren yaným, sol yaným Sevdiceðim. . . Hiç gitme yanýbaþýmdan ne olursun, Sensiz uykular karanlýk deniz , Senli uykularýmsa yer gök cennet kýyýsý. . .
Selam olsun nefesine Ve yine hoþgeldin bedenime. . .
05.06.2016 23:29
Demir A. Sosyal Medyada Paylaşın:
Alaattin Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.