BİR TEK ANLATTIKLARIN KALIR

Þiþelere oyalanmýþ bir sürü selam mektuplarý vardýr,
Hangi martýya dalýp gitsen,
Köpük köpük olursun dalgalarda…
Anýlarda düðümlenen birçok güzel anlar vardýr,
Sararmýþ fotoðraflarýn sesi yok belki ama,
zamana yazýlmýþ bir sürü dili vardýr…
Baktýkça konuþursun,
Ya da aðlarsýn…
Özlersin…
Yaþadýðýn her dakikayý özlersin,
Yüreðine o kadar çok güneþ batar ki;
Sabahlarý biraz daha aðýrlaþýrsýn,
Biraz daha uyumak istersin,
Biraz daha düþünmek…
Radyodan çalan eski bir þarký gibi
diline dolanýp gidersin,
Çok yaprak düþmüþtür hayatýndan,
çok…
Kimler gelmiþtir,
Kimler geçmiþtir,
Bilinmez?
Þimdi kimsecikler yok belki ama,
Bir fýsýltý gibi,
Bir ýþýk gibi,
Ya da bir ýslýk misali karanlýða karýþýp kaybolursun,
Ve belki de,
zamanýn hatýrasýnda bir tek anlattýklarýn kalýr?

27.06.2005/Pazartesi/SARAY
ÞÝÝR-B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: