Gün tutuþmuþken bir ucundan Karanlýklar týrmanýrken kentin üstündeki bulutlara Martýlar çýðlýk çýðlýða tifterlerken gökyüzünü Kimseler görmeden Kimseler duymadan Gözyaþýmdan ördüm ben bu þiiri.
Giden geri gelmemiþti Bahar bile gelmemiþti göçmen kuþlar dönmemiþti Yabancý bandýralý gemiler seferdeyken Aklým baþýmda deðildi Elimde bile deðildi.
Vardiyada karýncalar ekmeðini kazanýrken Akþamsefalarý açarken kepenklerini Tek tük ýþýklarý yanarken evlerin birer birer Gün sonunda ölümünü beklerken kelebekler Hayat ne kadar kýsaymýþ demem bir daha Bakýr rengi kýrmýzýya dönerken bir kelebeðin kanat motifi.
Ruh mu aðýr hayat mý bilemedim. Ýlhamýmý kimden aldým bilemedim Öylece içimden geldi. Camlardan nasýl süzülür yaðmur Ansýzýn doðar ya umut. Ayaklarýma uzanýrken gümüþü suyun Kalmýþken altýnda bir duygu göçüðünün.
Ýzmir-Mayýs-2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekrem bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.