HİÇLİĞİN SESİ

hiçliðin içinde bir sancý
benliðini kemirir durur yorgun deniz
kül rengi hiyeroglifler kalýr bozgun tarihten

aðaçlar çiçekte
daðlarda mühürlenmiþ yanký
sýrtýnda bebesini taþýyan kadýn aðýt aðýt
uzun uzun oku geceleyin
gönderdiðim mektuplarýmý
aç sýrtýný güneþe
hürriyet var belki þehrin kanatlarýnda
tepeden týrnaða
umutla yollara düþenler için

hiçliðin içinde kutsal ülke neresi
aðýt sesleriyle sessiz bir eylül gecesi
neyi arýyorsun kurþun gibi aðýr yaþamlarda
tütün kolonyam bitti
hasretlik türkülerime dokunulmaz
kýrlangýç yaðmurda umarsýz
çiçekli kýyýlarda gemicilerin türküsü
bir ömür akýyor enginlerden
avlularda kestane çiçekleri
samanyolunda ölümlü herakles

hiçliðin içinde
hoyrat güller deren yabancý
sana sarmaþ dolaþ
çýrýlçýplak baharlar getiriyorum
sunaklarda yýka gözyaþýný
ara sokaklarda dolaþan kediler gibi
kirli geçmiþim
söyle yabancý
hiçliðin içinde
hangi kuþ seyirtti
sözün duvarlarýndan
nicedir suskun gök adamýz
Sosyal Medyada Paylaşın: