SANA KIZIL ŞAFAKLARIN GÜNEŞİNİ GETİREMEDİM-Emeğin Şairi Sennur Sezer Anısına...

SANA KIZIL ÞAFAKLARIN GÜNEÞÝNÝ GETÝREMEDÝM-Emeðin Þairi Sennur Sezer Anýsýna...
I.
emek ve onurdur mücadelen
yoksul sokaklarda direniþ
tulumun eski
akþamlarda hayalin kül rengi
sýcak bir ekmekle dönüyorsun evine
düþler ýþýldýyor çocuklarýn gözlerinde
iþçisin nasýrlý ellerinde vefasýz demler

emeði iþledin nakýþ nakýþ makinelerin uðultusunda
hava aðýr kurþuni
söz mayýs kýsraklarýnýn hüznü kýzýl renge çalan
hýnca hýnç sokaklarda karanfillerin geçiþi
bir torna tezgahýnýn baþýndasýn
kan ter içinde bütün seviler
kimine göre sefil bir cümbüþ
kimine göre acýný derin haykýrýþý
iþçisin çýrpýnýr yüreðin harcýný çekerken bir ülkenin
ýý.
grev var bugün denizlerin kanat çýrpan kuþlarýnýn kor kanatlarýnda
karanlýk fýrtýnalarýn çaðýrdýðý parlak güneþlerde
sömürüsüz düzen ilk bildiðin
alýnterinden ürkmüþ oysa dünya
uçan kuþ gökte maðrur
pamuk tarlasýnda güneþe dönüyor yüzünü iþçi kadýnlar
makinelerin uðultulu sesine inat
gel seninle yeniden diriltelim
fosfor maviliðinde denizleri
iþçisin kara dumanlý fabrikalarda
topraksýzsýn ýrgatsýn aðanýn pamuk tarlasýnda
karanlýk dehlizlerde umudun ýþýðýný arýyorsun kara ocaklarda
bir grizu daha patladý karadondan somadan
ürktü bütün tanrýlar
iþçisin karanlýk dehlizlerin umuda yürüyen yollarýnda
korbonmonoksit kokusuna aykýrý düþün
III.
boyacý çocuk elinde paletin fýrçan olacaktý
kuþlar ülkesini boyayacaktýn mavi bir özgürlüðe
yeldeðirmenlerine karþý söyleyecektin türkünü
zemheri cemresinde yollara düþen çocuk
hiç oyunun olmasý senin
masallarýn yarým sonbahar göðünde sessiz
dünya zifiri karanlýkmýþ meðer iþçi çocuk
oysa sen maviye boyamak istemiþtin
emek alýnteri solgun kýzýllýk
iþçisin aðýrdýr gülüþünün ardýndaki direniþ
ýv.
gemiler boyuyorsun tersanede
yaðmur kül renginde yaðýyor eski limana
düþüyor düþlerin boþluða
kanayan sözcükler yorgun çýrýlçýplak
iþçisin hiçlikten önce ne vardý bu ülkede
v.
baðýþla beni fabrika kýzý iþçi çocuk
kanat sesleriyle yükseliyor ölümün çýðlýðý tersanelerde
gidiyorsun beyaz bir zambak gibi
gemiler de gidiyor bu kara seviden
emeðin türküsünü söyleyerek
ölümün anakucaðýna
iþçisin emekçisin
kutsal alýnterisin
baðýþla beni kayýp masallardan gülümseyen iþçi çocuk
sana kýzýl þafaklarýn güneþini getiremedim
Ömriye KARATAÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: