Öyle ihtiyacým var ki sana... Ama ne sen gel diyebilirsin ne de ben gelebilirim... Bir çýkmazýn ortasýnda iþte tam orada yaralarsýn yüreðimden düþersem tutarsýn ancak Ararsýn bir arada hani kýrk yýlýn baþý derler ya o þekil Sonra susacak baþka düþ kalmaz ve kendine iyi bak dersin... Benimse kýrýk bir hoþçakal dökülür dudaklarýmdan Bilmedin aslýnda ne çok konuþmak istediðimi Susuþlarým da beni sev diye dua ettiðimi... Ama sevmedin ki sen sever gibi yaptýn. Bazen bir arkadaþ oldun bazen anlamýný bilmediðim ve hiç tanýmadýðým bakýþlarla karþýladýn beni sarmaladýn...
Þimdiyse yine sever gibi yapma ne olur Bilmez misin beni Dayanamam baþka tenlere dokunmana Yapma ne olur sever gibi yapma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra Özcan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.