kahpe bir çok sözcük cýlk olmuþ dilinin ucunda
aðýz pelensekine hiç yakýþmayan
ve baþucumda gezinip de duruyorken kokun
ruhsuz gönlünün karanlýk bulutlarý emiyor gözyaþlarýmý
kol saldý ömrüm artýk yalnýzlýðýna
sonu görünmeyen yepyeni bir baþlangýçlarla
hadi boþ durma da sende þu haline birazcýk da olsa aðla
sen ki
vefasýz bir oyunun oldun ya satýlýk bir figüraný
hissizliðin ýssýzlýðýna gömdün bu garip baþýmý
tek bir kalple kaldým artýk ýraklarda
ister sor istersen ara
gidiþim kalacak içinde kronik bir yara
görülmez ki koyup da giden Kafdaðý’ndan da ýrak
oysa hep soluðun serinletiyordu yüreðimi
açarak içimi dýþýmý ve yüzümün rengini
ben öyle hissediyordum belki de
ah ki yar ah
gönlüm þimdi zifiri mi zifiri bir karanlýk
koydu be içime bu kalleþçesine ayrýlýk
artýk ismin gömüldü gecenin gizemine simsiyah
oysa ki
içime sýðmayan daha ne hayallerim vardý
hep yalanlarýn yýlan gibi dolandý
yaptýðým ve yapacaklarýma
yarým kaldý aslýna münhasýr düþlerim de
kopartmaktan korktuðum sevgimin
þimdi ölüsü var ellerimde
kahkahasýz gülümsemem de yok artýk
her bir þeyimi o kokuþmuþluðuna býraktým
bil ki sen
ati mi bir çýrpýda silerken kirli mi kirli o ruhunla
ben sessizce damla damla eriyorum
örtüsünü açtým artýk o karanlýk huyunun
þimdi mi?
çökmüþ bir Vuslat’ýn kuytusunda siperleniyorum
hey gidi günlerim hey nereye koyup da gittiniz
ey aslý olmayan dönek dilber ya siz
bu neyin garezi ki taþýyýp da tuzak kurdunuz
deðer bilinirliðe hiç vermediniz pay
nedendir ki
onca oyun ve düzmece
hep karanlýk her aný sanki de bir gece
neden ki
onca emek ve sevgi bir çýrpýda silinip de gitti kalleþçe
hiç nimetine sýrt çevirir mi ki bir insan
veli nimetine küser mi hiç þükrü bilen
bir köpek bile sahibini kandýrmaz
içinde varsa ki vicdaný biraz
özgür ettim yalanlarýný artýk dillerinde
býraktým tüm oyunlarýný bensiz sahnelerinde
rahatça çeviri ver dalaverelerini
kopuk ipin ile artýk istediðin pisliðe de dolan
muaf býrak artýk sende benim bu saf yüreðimi
bak artýk
hiç güneþim doðmuyor ruhuna her anýn da gece
hile ve desise ile kurduðun o yuvan da bir ucundan yýkýlýyor
hiçbir zaman unutma ki
tüm yaptýklarýný da bir bir kusacaksýn günü gelince
kafaný vurduðun duvarlara da çok yazýk olacak
iyiliklerim ki her an kabuslarýn da kalacak
kalbinden hiç çýkmayacak bu sýr dolu karþýlýksýz bilmece...
(05.06.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!