Zamansız Gece
Gecenin kýrmýzý boþluðuna býrakýyorum kendimi
Geceyi korkuya bölen dakikalarda
Yorgun düþüp günün fýrtýnasýndan
Uykusuzluðu sabaha dönüþtürüyorum
Yeter ki yok etme derinliði diyorum kendime
Uçurumlar senin kendi bilincin
Birimizin bitiþe yakýn olduðu o yerde
Bilinmeyen yerlere sýðýnýyorum
Çoðu zaman yaþamasýz kalýyorum
O zaman yeniden doðuruyorum ölümü
Ve hep yorgunluðunu duyumsuyorum,
dalýndan düþen yapraðýn
Sonra yepyeni menekþeler çoðaltýyorum ellerimde,
Mor renkli þiirler üretiyorum
Donmuþ birer görüntü olduðumuzu
Gülerken hatýrlýyorum
Çünkü o zaman bilmiyorduk yaþamýn bir fotoðraf olduðunu
Ýçimizden biri sona doðru gidiyordu
Ve eski bir þarký birimizin sesinde
Denize býraktýk kendimizi bozkýrdan vazgeçip
Sarýlýp sarmaladýk þiiri baðrýmýza
Yeniden denize baktýk,
Karanlýk, denizin üstünde nasýl duruyor diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.