akşam cefası

kendi k/özümüzde bir düþ demlemeyeli kaç gece oldu bilir misin sevgili…



bilir misin
sýrf gülüþün solmasýn diye takvimlerden kaç sonbahar eksilttiðimi
ve derinliðine nefes olmak için kaç fersah kulaç eskittiðimi




gölgenle yer deðiþtirmek için güneþi hiçe sayardým bir zamanlar
kanatlarýmda ýlýk rüzgarlar besleyip yaðmur ekerdim göklere
saðanak olur yaðardým
tenindeki gül bahçene




tüm þehir
tüm sokaklar sendin
tüm þiirlerde hece
tüm düþlerde gece de sendin oysa

.
...
.

ay ýþýðýnda keder
yýldýzlar sürgün yemiþ en okkalý gecenin karanlýðýndan


ki karanlýk
gözlerinden gözlerime açýlan pencereydi
kirpiklerin ruhumu okþayan her yasak besteye güfteydi




bulutlar aðlamamaya yeminli
içimdeki her sancý dua olup kök vermiþ göklere



bahçem rengine aç akþam cefasý bu aralar
ki sefaydýn bahçemde açan tok akþamlarýma

.
...
.

dilim pervasýz
dudaklarým nikahsýz
genzimde yutkunamadýðým bir sevda



hançerine kör
kesiðine saðýr
pasýna yorgun zincirim bu aralar



bedenim araf
sabrým beklemeye kahýr
piç bir yalnýzlýk örüyor günahlarýmý



söylenmemiþ tüm satýrlarda hiç bir cümleyim
nüshasý yok hiçliðimin bedenimde bin bir azap




adýma biçilmiþ tüm kederlere
kefareti olmayan tüm yeminlere de selam olsun

ki celladýdýr boynumun borcu olan tüm eceller...









ilhanaþýcýhaziranikibinonaltý








Sosyal Medyada Paylaşın: