Yýl 1989’du
Mavi bir gökyüzü
Bir de
Bembeyaz bulutlar vardý
Bulut deðildi sanki onlar
Ali’nin gönlünden
Göðe yükselen umutlardý…
Yýl 1989’du
Bir Ali vardý
Bir de fidanlar, çýraklar ve çocuklar…
Bugünse
O fidanlar aðaç
Çýraklar usta
Çocuklar da kocaman
Birer ana baba oldular…
Yýl 2016’ydý
Yine o Ali
O günden bugüne
Çalýþtý çabaladý
Ama hep ayný kaldý
Ey yollarýna gül döktüklerimiz!
Bu iþte bir terslik yok mu?
Hani sizin adaletiniz?
Mesut ÖZÜNLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.