Ben yorgunum hayat deðme bana saçlarým beyaz beden paramparça hayat durmuþ direniyor inadýna yürek yaralý aðlayan aðlayana
gözüm yaþlý çocukluðumu düþledim rüzgar çarptý karanlýðýn kuytusunda boþunamý haykýrdým bunca zaman sen yoksun beden yorgun ben ölü
gece vakti sokaklardayým yýldýzlar kör düðüm deniz kokuyor sokaklar ben seni özlüyorum
gözlerimde uyku seli ellerim titrer gücüm yok konuþmaya rüzgar yorgun gece yorgun ay yorgun
sözüm yok bulutlara sokaklarý adýmlýyorum anýlarým sessisliðimde gizli yüreðimde düþen düþene
karanlýðýn gölgesi vuruyor güneþe inat sanki hüzün var baþ ucumda dudaklarýmda özleyiþ haykýrýyor toprak yorgun beden yorgun ben ölü... Hüseyin YANMAZ 02/06/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.