GURBET
GURBET
Yaz henüz gelmiþti, ben ayrýldýðým da,
Kaç vakit geçti sayamadým
Kaç ay, kaç yýl, kaç mevsim
tükendi ardý ardýna
Zaman su misali derlerdi de inanmazdým
Hasretlikler içinde zaman tez geçermiþ anladým
A benim ruhumun teri memleketim,
Dünyayý verseler deðiþmem
çayýrýndaki bir çið tanesine
Gökyüzündeki buluta,
Aðacýndaki yapraða
Kurak, çatlak bir avuç topraðýna
Meðer gurbet dedikleri mahpuslukmuþ,
Güneþli avlularda yaþanýrmýþ öylesine hasret dedikleri
Dönüþümde ne bulurum bilemem,
Bildiðim elbet döneceðim bir gün
Býrakacaðým canýmý , bedenimi koynuna
Eyy verilmiþ sözüm,
Edilmiþ yeminim kadar kutsal ülkem
Þimdi daðlarýnda hangi mevsim vardýr bilemem,
Elimde takvim yapraklarýndan güller
Gözlerimde bir çocuk edasýnda bakýþlar .
Saçlarýmda kar beyaz aklar,
Bunca acýya nasýl dayanýlýnýr ki ?
Bu kadar çile boþa çekilmez ki,
Ve bunca ölümden kolay dönülmez
Yüreðimde özlemin olmayýnca
Bir baþka büyüyor korkularým
Yollarýna düþler ektiðim memleketim.
Çok sevsem canýmdan seni
Baðrýnda bana da yer verir misin?
NUR DAMAR...
31.05.2016 // 14.07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.