NESİNE SEVİNEYİM

NESÝNE SEVÝNEYÝM
Ölüm var sanýrdým, kimsesiz sokaklarda
Aðlarken bir baþýma,
Yalnýzlýðýn sahipsiz düþlerinde
Hep ölüm var sanýrdým.
Yüreðim bir suçlu gibi,
zavallý rolü oynuyorken
Hep ölüm var sanýrdým,
Ve..bittiðini düþünürken sahipsiz yakarýþlarýn,
Yaþama katýldýðýmý hissederdim.
Ne kýrgýnlýðým var ne de mutluluðum
Bu yazgýnýn nesine nesine sevineyim
Konacak bir dal bulamazsýn,
Güneþli daðlarda.
Gözlerimden dökülen yaþlar,
Okyanusa damlayan yaðmur damlasý gibi
Bu yazgýnýn nesine nesine sevineyim
Gözyaþým bile deðersiz.
Ben nasýl yanayým halime.
Vursam baþýmý daða taþa
Biten bunca þeye inat
Bu yazgýnýn nesine nesine sevineyim
Bomboþ býraktýðý avuçlarýmýn arasýndaki
Aþk kýrýntýlarýna mý?
Sessizliði bana býrakýp,
Uçup Giden eski günlerime mi?
Bu yazgýnýn nesine nesine sevineyim
Sevin diyorsun yaram
Sen kanatýyorken her gün çoðala çoðala
Ben bu yalnýzlýðýn bu kaderin ,
Nesine nesine sevineyim........

NUR DAMAR
21.05.2016 // 00.50
Sosyal Medyada Paylaşın: