bu gönül her daim bir yerlerde sürünüp de duruyor
vefasýz ve kör bir aþkýn kurbaný olmaktan
yýprandým hýrsýz bir þahsiyetin elinde oyuncak kalarak
hüzün dolusu kýrýk bir kalple sürtünüyor topuklar
içim feryat ile figan da
yürümek denirse yürüyor ayaklarým kör ve topal
kaldýrým taþlarýna hicranýmýn izini býrakarak
nedense hep bir vuslat yaklaþtýðý anda yüzümüze
hýzla kapanýyor demir kapýlar
bin piþman kýyý bucak aranýr oldu o güzelim mazi
bir hüsran ki cehennemden de bin beter
þimdiden olup olacaðýna dedirtti bile çileler artýk yeter
sabrýmla ancak tutunuyorum vicdanýmýn son düðümüne
ha çözüldü ha da tez vakitte çözülecek
atinin çok gerisinde kýrýldý kolum ile bacaðým da
beri’sin de ki yüz karasý yeminleri orta oyununda
karanlýðý seçiyor hep geleceði itlere boðdurtarak
köksüz bir sevginin geç kalmýþ olan son deminde
mutlaka ki palyaço garibanlýðý dýr hisleri gizleyen
eþsiz bir vesvese içinde boyanýyor yaþam
okþanýr ateist çelebinin insanýn yokluðunda sakallarý
veya bir aldatmaca depremle gönül kurusu doðranýr
illa ki bir yalan taþkýný sonrasýdýr biçareliði
gitmek ve kalmak arasý sükseyle oynar ayrýlýklarý
sahte bir kalp çarpar menfaati bitene kadar
zoraki de çekilemez olurken hüzünleri
kucakta daðýtan bir iblise sýðýnýr sahte yüreksizliði
nefreti kusan bir sütsüzlük kaçmýþ vicdaný arasýna
el attýkça kan kusturuyor mecburiyetin tasýna
taþ varý bir gönül gaddarlýðý ile
pisleyip de duruyor tüm deðerlerin cami duvarýna
verdiði eziyet ayrýlýkta kötü bir his ise bile
birlikteliði bin beter bir zehir zemberek oluyor
ne de olsa ayrýlýk yolda vuslat görünmüyor bile ufukta
çanlarý çaldýrýyor varlýðý kapanýk duran kapýlara
çamurlarýný öz eliyle bulaþtýrýyor yüzüme ve gözüme
fýrsat bekleyen zibidiler keyif ediyor belleðinin gerisinde
az kýmýldasam ya felek çökecek o an da göðsünün üstüne
hep kabarýyor sýkýntý içim ve dýþým allak bullak
yalancýysa bir ömrü vermeye deðer mi ki bir kula
kel baþa çok yakýþsa da o þimþir tarak
görkem için tutunabilecek bir tek teli bari olsa
þakýyýp da coþmayan sessiz bir bülbülüm niye
sebebiyse açýkça ortada
inatla bu olsun dememdir benim gülüm diye…
(01.06.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!