AYNALAR İZİN VERİN

Heyhat !
Yüzümde, gözlerimin ferinde ,bedenimde,
gençlikte bir eser kalmamýþ.
Nerelere savrulmuþ acaba?
Hangi deryalara...
Hangi ovalara..
Yoksa kaf daðýna mý ?

Ölmüþ müdür acaba?
Mezarý nerede ?
Dalýndan sararýp düþen, bir kuru gazel kalmýþ yerinde.

Bu görünen, ruhsuz yüz, bana mý ait?
Bu görünen, fersiz göz, bu yüze mi ait
Neden, güneþ ,ay, yýldýzlar böyle ýþýltýsýz
Gözlerim gibi sönmüþ ferleri...
Yoksa onlarda mý yerinden sökülmüþ .

Neden yakýþmýyor, giyindiðim elbiseler
Çok sevdiðim halkalý küpelerim nerede
Neden hüzünlü türküler hep dilimde
Söyleyin aynalar, güzelim mevsimim nerede ?

Neden sustunuz ?
Yüzüme yüzüme aks etti üzüntünüz
Ölmüþ mü ?
Anladým, ölmesine ölmüþ de
Ruhumu da beraberinde götürmüþ
Peki nereye gömülmüþ ?

Söyleyin aynalar mezarý nerede?
Yoksa yoksa bedenim de mi ?
Eðer bende ise, birazcýk izin verin
Ona bir demet papatya götüreyim
Baþýný okþayayým, yüzünü, gözünü seveyim
Onu çok üzmüþtüm, helallik dileyeyim
Ýzin verin aynalar
Ruhumu size getireyim.


Handan Uçak Tunca
Yürekten Mýsralara
31.05.2016













Sosyal Medyada Paylaşın: