O

Cihan-ý saâdet diliyorsan Rab’tan.
Yokluða talip olacaksýn, Hak’tan.
Kýyamassan nigahýndaki incilere,
Yok olmayacaksýn huban-ý aþktan.

Sorma, üftadelerin mansurunu.
Önce kovar olmuþ karunu, varunu,
Sukut etmiþ lâl diliyle acunu,
Sonra bulmuþ aslolan madunu.

Madunla baþlamýþ seyr-ü sefere.
Kerte-evre-devre devre sefere.
Çýkar olmuþ soluksuz bir zafere.
Sonunda bulmuþ bab-ý dilara kapýsýný.

Girmek istemiþ o kapýdan içeri.
Dur denilmiþ verdin mi serini?
Vermek isteyince her’ini.
Öyle deðil býrak zaferini.

Ama bu bab’a gelmeme sebep o.
Yok öyle ene, bu kapý O.
Anlamýþ varlýk sahibinin istediði bu.
Ene-l hak demiþ; Varmak istediði de O
Vardýðý da O
Baþladýðý da O...
MSK
Sosyal Medyada Paylaşın: