ARSLANIN SOLUK YELESİ
Ýçimde derin bir sancýdýr düþüm
Yuvarlanýr damarlarýmýn cidarýnda
Sarmýþsa çepeçevre sýradanlaþan
Memleket sevdasýnda insani duygular
Dünya kimin umurunda
Albenisine aldandým
Esmesin müstehzi yerinde sert rüzgarlar
Ellerimiz çýkmazdý sýcak sudan
Arslan’ýn soluk yelesine, deðmemiþ tenim
Býrakmýþýz nasýl olsa her þeyi yerli yerince
Sanki baðlarýmýzda bolluk vardýr ya
Hiç bitmeyecekmiþ gibi arý kovanýndaki ballar
Sevgililer gelecekten umut bekler
Dökülmüþ fýçýlar dolusu yaðlar
Sanki Haliç’e inen gemiler gibiyim
Öylesine dolu ki
Herkes baþýnda bekler
Uzamýþ kuyruklar yine
Boþtur içimizdeki güzergahlar
Bir volkan olur bazen daðlarýnda umudum
Kaderime bir kez daha aðlarým
Kükreyen Arslan sesi kulaðýma gelir
Dizilmiþ duvarlar önüne
Bir kurtarýcýnýn nefesi gelir gibi
Bir Arslan kükrer yolunda
Güneþ bile metrelerce doðuyor artýk
Sayýsýz rüzgarlarý görürsün ufkunda
Neden hala siyah bulutlar
Hiç deðiþmemiþ zaman sanki
Aðarmaz mý yýllar geçmiþ sýrma saçlar
Kýþlar bile bize uzun gelir
Sevgisiz geçer gecelerim
Buðulu gözlerimde perdelenmiþ sevgi
Döküldü yoðunluðundan ihtiraslý dereler
Göller suskun deniz suyuna hasret ýrmaklarý
Þiirlerin lezzeti bile kalmamýþ
Sevemiyor artýk eskisi kadar sevenler
Hayat deðiþimin girdabýnda
Hangi durakta duracak bu gemi
Kýyýsýnda kurumuþ bir gül dalý
Aðlamayý bilmeden oturmuþuz
Uzaðýnda deðiþen duygular
Hani nerede o sevmenin sýcak nefesi
Þimdi ise
Arslan’ýn soluk yelesi
Behçet Bük 1420/29.5.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.