Bir insan en güzel renkleri ölürken görebilir Ýnsan ölürken týrnaklarý etine sararýr Tanrýnýn parmaklarý yok neden bu kadar siyah Çok düþünme kafayý yiyeceksin!
Ellerimi tuttu bende o zaman mavi bir gökyüzüne hamile þiirler yazacaðým Mavi bir gökyüzünün sonu siyahtýr! Ben ölmeden önce geride býrakacaðým, temizleyeceðim tek þey silahtýr.
Gelecekten intikam almak için geçmiþin göz altý torbalarýný morartýn.
Geçmiþe vurdukça gelecekteki kendini þýmart.
Ve en çok ellerim üþür En çok insan ölürken parmak uçlarýndan baþlar soðuk Evet ben öldüm!
Peki kalbim atýyor bu imkansýz? Bu benim elimde deðil þartlar bazen gerektirir hutbelerde okunan olmayacak dualarý Hepimiz birlikte kafama sýktýk, ne yazýk ki ölemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
GorkemBaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.