BEN....
Güven daðlarýna karlar yaðýyor,
Kor alev közlerde üþüyorum ben...
Ümitlerim söndü benliðim yorgun,
Bastýðým dallardan düþüyorum ben...
Sam rüzgarý vurdu kurudu baðlar,
Gonca güle sular taþýyorum ben...
Bu gün selam verir; nimetin yerken,
Yarýn kuyun kazar þaþýyorum ben...
Hiç huzur kalmadý riya yüzlerde,
Kýble çöllerine koþuyorum ben...
Dost sandým sýrrým; verdim aðladým,
Mezarýmý kendim eþiyorum ben...
Bu dil yaralarý geçmez arkadaþ,
Kapanmýþ defteri kaþýyorum ben...
Bir seher vaktinde sela verilir,
Dünyadan ukbaya ýþýyorum ben...
Kapanmýþ defterler sayfalar kirli,
Tahta arabada taþýyorum ben...
Bitti artýk menzil ; duraklarda son,
Yeni ufuklara aþýyorum ben...
Musa DOÐRUER(Teslimi)
07 Temmuz 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.