HÜZÜN
Gözlere düþünce, anýlarýn seyiri....
Yanaklardan süzülüyor, bir veda busesi...
Hey dokunulasý hatýralar...
Tozlu raflarýn arasýnda,
Örümcek aðlarýyla gizlenmiþ
Oahu dolu bakýþlý, o satýr aralarýna gizlenen,
O seyyah akþamlarda
Yalnýzlýðýn seromonosini söyleyen ,
Yalnýz koca þehir.
Nasýl da tepelerden aþaðý sarkan
Umudun gövdesine sýkýca uzanmýþ,
Sanrýlarýna kapýlarýný açýyor,
Ýçine tuz ekmek bandýrýyorsun....
Yürek kara,yürek mavi ile yeþile boyanmýþ...
Baharýn resmini çizerken, kaygýlarýn,
Süzülen bir kanat gibi , geçiyor umudun ortasýndan..
Kýyýlarýna ulaþýrken yalnýzlýðýnýn ...
Bir adayý konuk ediyorsýn hüznün tam ortasýna..
Hüzün kara... hüzün yeþile boyanmýþ...
Hüzün mor akþamlardan kalma...
Eskimiþ anýlarýn içinde bir týný...
Kalem keskin irili ufaklý hecelere bölünürken ,
Her bir anlamý ifadeden ,yoksun ,yetim kalýyor...
Kelimeler kifayetsiz...
Duygular yitik kulelerde hapis ...
Bir tek umut, bir tek sen ,
Kök salýyorsun, bir yapraðýn dalýna..
Dal kýrgýn... dal küskün...
Dal; zýpkýnsýz dalýnan deniz...
Deniz derin ..
Deniz yakamozlarýn gölgesinde
Doðmayan yarýnlarýn seyirine dalmýþ
GÝZEMM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.