Geçen Ömürden Korkuyorum Sensizlikten

Bazen rýhtýmýna yanaþýr benliðim..
Esen fýrtýnadan, korur beni varlýðýn.
Tüm haþin dalgalarýn önünde bir dalga kýran olur gözlerin
Bazen ben bana yetemediðimde, kendimi yalnýz hissettiðimde
Eksik yanýmý tamamlar sevgi dolu kalbin
Hayallerimin arasýnda sýkýþýp kaldýðýmda..
Dizlerim yere mýh gibi çakýldýðýnda
Gözlerimden siyah yaþlar aktýðýnda
Baþýmý önüme eðip geçen zamandan titrediðimde
Tüm sonlar kapanýrken perde perde önümde
Sýcacýk ellerindi bana uzanan en çaresizliðimde
Ömür çizgiler atarken yüzüme
Seninle olmaktý tek tesellim belki de
Her þeye raðmen umut etmekti yarýnlarý
Olur olamaz her þeye aðlamaya baþlasam da
Gözyaþlarýmý silen ellerindi ömrümü deðerli kýlan
Sýcacýk bir buseydi günümü aydýnlatan
Korkuyorum bir anda kaybolmadan
Korkuyorum yataðýmýn sol yaný boþ bir güne uyanmaktan
Güçlü kollarýna tutunamazsam…
Aðlarým için için ayrýlýðýn düþüncesine dahi dayanamam
Ömür bu korkularla yaþamayý da öðretiyor
Tüm hayal kýrýklarýma raðmen hayaller kurmayý da
Gecenin karanlýðýna raðmen güneþi beklemeyi de
Bir orada bir burada tükenirken hayat
Durup ne seni ne beni beklemezken
Ne hissettiðimizi ne düþündüðümüzü dinlemezken
Ne istediðimizi, neyi beklediðimizi sormazken
Kýzgýnlýklarýmýz nefretlerimiz içimizde artarken
Korkularýmýz mecburiyetlerimiz olmuþ
Biraz umut biraz çaba derken…
Geçen ömürden korkuyorum sensizlikten...
CANSU KALÇIK



Sosyal Medyada Paylaşın: