Baş Koydum
Ben sevdanýn en fazla birikeniyim
Ben Mecnunun þimdiki temsilcisiyim
Ben aþk için kurban edilen kiþiyim
Ömür bitti ve çalar veda müziði
Sen sevebileceðim en doðru kiþi
Sevgi yeterli lakin zaman bozdu iþi
Bana varmakta biraz geçikirken
Ben sana bir hayli vardým erken
Mesken ettiðim yer bir çöl iklimi
Bana gelen yola serdiðim sevgi kilimi
Güneþim kavurur, býrakmaz zerre su
Rahatlamak isterken, göz pýnarlarým kuru
Seni görebilmek için her seraplara dalan
Gerçeði farkedince hevesi kursakta kalan
Bu engel ikimiz için onca acý doðururken
Sende hüzün gözyaþý dökülür bende kan
Almak isterken seni, yollarýma taþ konur
Yollar kesilir, önüme zehirden aþ koyup
Kana kana yudumlarým hiç düþünmeden
Ben bu yolda daimi ilerlerim baþ koyup
Hayýrlýsýyla hayýrlý etsin seni yaradan
Kurtularým sonrasýnda onca yaradan
Ne sen bana sýrt çevir ne de yaþam
Bir tek sensin bende yara saran
Bir nefesle kurulan onca hayele dal
Yaþanan az ama yaþanacaklarda kal
Yaþanacaklar bile bu kadar güzelken...
Umudumu tutuyorsan hala, haber sal
Yedi renk güzel gülün tüm anlamý
Sevmek güzelken, varmý acýnýn anlamý
Gözyaþýn asit gibi içime damlarken
Yumuklarýndan mahrum etme bu adamý
Deli þair bile zorlanýyor artýk, kelam seçerken
Kabin atýþý hýzlanýyor yanýmdan az geçerken
Sana gel demekten baþka birsey diyemiyorum
Öyle bir zamanda gelki, ben canýmdan vazgeçerken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.