Ýllər heç vaxt insanlarý qocaltmaz, Dərd qəddini əyəndədi qocalýq. Təravəti üz-gözündən silinməz, Sərt küləklər döyəndədi qocalýq.
Xoþ arzular dildə bitməz-tükənməz, Tərlan könlüm göy səmadan heç enməz. Ömrü-günü þən keçirən bil, yanmaz, Günlərini sayandadý qocalýq.
Əflatunam, gileyliyəm zamandan, Bezar oldum hər vaxt ahdan-amandan. Qorxum yoxdu müxənnətdən, yamandan, Bu həyata doyandadý qocalýq.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eflatun.kesheli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.