DİLRUBA SESLENİŞLER!

KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
kazimozturk@yenikonya.com.tr

DÝLRUBA SESLENÝÞLER!
Gönül dünyamdan yükselen sesleri sizinle paylaþmak, Dilruba sesleniþlere birlikte kulak verelim istedim.
Bizim Eller!

Bu ellerde imzamýz var,
Bu diyarlar, atamdan yadigar!
Onun için "biz" kokuyor,
Nakýþ nakýþ, ilmek ilmek öz kokuyor,
Muhabbet güzel, bütün sesler söz kokuyor!
Ceddimin ayak sesleri duyulan,
Ata yurdu buralar, evladý fatihan.
Sakýn bigane kalmayýn duadan-fatihadan!


Ana Yurdum!

Doðduðum, büyüdüðüm…
Gülüp, oynadýðým,
Oyuna, sevgiye doymadýðým…
Puþta puþta baðlarýnda,
Üzümlerinden yediðim,
Þarkýlar, türküler söylediðim,
Çeþit çeþit meyvelerinden tattýðým,
Gölgesinde uzanýp yattýðým,
Çiçeklerini kokladýðým,
Ne var ne yok diye yokladýðým,
Anayurda uðradým;
Toprak kokan evimiz harap olmuþ,
Kurduðum hayaller serap olmuþ!
Bað, bahçe… her yer türap olmuþ!
Çiçekler açmaz olmuþ,
Topraklar kokmaz olmuþ,
Bülbüller ötmez olmuþ!
Sevgiler, dostluklar…
Bir bir beton dolmuþ!
Hani o komþularýmýz?
Vefakar komþularýmýz!
Piþirdiðinden;
Komþu hakký diye daðýtan
Nerde Kalfalar?
Kalaycý Ahmet aða,
Nereye gitti Çýpracýlar?
Senem abla, gýdak nine…
Ispanakçýlara ne oldu?
Solaklar vardý,
Detseliler, Borucular yok artýk!
Gedavet amca öldü mü?
Derbentliler nereye gitti?
Ana yurda uðradým;
Hüzün gördüm,
Hasret gördüm,
Özlem gördüm!
Ana yurda uðradým;
Açmayan güller,
Küskün bülbüller,
Vermeyen eller gödüm!

Ýþte Batý!

“Medeniyet” denilen bu mu sizce?
Teröre prim vermek mi edepsizce!
Kandýramazsýn “demokrasi” talanlarýyla,
Maval okumasýn Batý; “insanlýk” yalanlarýyla!
Ne zaman bitecek bu terör?
Hani nerde huzur? Nerde barýþ?
Yýllar oldu barýþa ulaþamadýk bir karýþ!
Senin “barýþ”ýn; “petrolü ben içeyim,
Para bende olsun, insanlarýn ýrzýna geçeyim..
Yamyamlarý yanýma alýp, ülke seçeyim,
Simonlara, Salamonlara, altýný, gümüþü saçayým,
Ne kadar Müslüman varsa hepsinin kanýný içeyim..
Ben yöneteyim dünyayý, bana muhtaç olsun insanlar,
Kur’an kaldýrýlsýn, baykuþlar ötsün kubbelerde, sussun ezanlar,
Camileri kilise yapayým, içine sýra koyayým, çalýnsýn çanlar!
Müslümanlar; yalnýz namazlarýný kýlsýn, oruçlarýný tutsun,
Ne verilirse yesin, “mücadele”yi unutsun!
Bir kenarda otursun, etliye, sütlüye karýþmasýn,
Sakýn yönetime soyunmasýn, ülkelerle yarýþmasýn!
Ülke yönetmek ne kelime, siyasetin “s” sine sapmasýn,
Osmanlý mý? “o hasta adam” asla bu yolu yapmasýn!
Bizim en büyük düþmanýmýz; Ýslam, Türkler ve Türkiye,
Kabul edemeyiz bunu, en büyük idealimiz “Türk”ü ye!
Ýþte batý bu;
Özümüzü yitirdiðimiz,
Ruhumuzu bitirdiðimiz,
Ýdeallerimizi mezara yatýrdýðýmýz!

Anne, Rüyama Neden Girmiyorsun?

Kaç yýl oldu aramýzdan ayrýlalý,
Bir gün olsun rüyama girmedin!
Yüzünü unuttum biliyor musun?
O, al al olmuþ yanaklarýný,
Yorulunca belini tutmaný,
“oðlum çok yoruldum” demeni,
Çocuklarýn için saçýný süpürge etmeni,
O koskoca baðýn, bahçenin içinde,
Tek baþýna, yýlmadan çalýþmaný…
Özledim!
Anne, anneciðim,
Bana kýzgýn mýsýn?
Neden özletiyorsun?
Biliyor musun,
Mezarýna geldiðimde;
Anne kokusu hissediyorum,
Ne güzel þey, anne kokmak,
Ne tatlý his; anne olmak!
Anne, anneciðim!
Yarýn anneler günü;
Bana ne; anneler gününden,
Babalar gününden.
Annemin günü bir güne sýðmaz ki,
Babalara sevgi bir anlýk olmaz ki!
Anne!
Sahi, babam da rüyama girmiyor!
O da mý kýzgýn bana?
Ama ben ne yaptým anne?
Sen de, babam da rüyama gelmiyor;
Ben size hiç karþý gelmedim,
Bir gün olsun “öf” bile demedim.
Sizin aðlamanýza dayanamazdým,
Emrinizden dýþarý çýkmazdým.
Ne olur anne;
Benim, çocuklarýmýn rüyasýna gir;
“ben sizin babaannenizim, sizi çok özledim”
Deyiver anne.
Onlar, babaannelerini çok merak ediyor,
Durmadan; “ah babaannemiz olsaydý” diyor.
Anne!
Sevmiyorum; anneler gününü,
Neden seveyim?
Yanýmda sen yoksun, babam da yok…
Sizin olmadýðýnýz gün yere batsýn! (28 MAYIS 2016)

Sosyal Medyada Paylaşın: