Suskun Kopuz

Dedem Korkut’u gördüm düþümde,
Gücenmiþ, kýrýlmýþ bir hâli vardý.
Mahçup, boynu bükük yanýna vardým,
Ýçinden çýkýlmaz bir sual sordu.
Dedi:-Oðul cevher kalmadý mý Türk’ün özünde,
Neden lâlezarý ayrýklar sardý?

Dedim:- Sorma dedem,
Bize bir hâl oldu.
Þanlý demlerimiz tüm yalan oldu.
Gülistanlarýmýz hep talan oldu.
Ne bað ne baðban kaldý.
Sazýmýz sözümüz hakir görüldü,
Onlarýn yerini þimdi caz aldý...

Maniler,koþmalar unutturuldu,
Ozanýn tahtýna þaklaban kuruldu.
Gönül sarayýmýz yer ile yeksan,
Artýk Türk ilinde haneler viran.
Mirasyediyiz ya ta ne zamandan,
Tarihe sýðmayan yüce varlýktan,
Dertli yüreðinden her an kan sýzan,
Sessizce aðlayan bir kopuz kaldý.
Ankara, Ýbrahim KÝLÝK 03.04.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: