Yalnýzca kendisine benzerdi
özgürlük ve baðýmsýzlýk
benim karakterimdir, derdi
nerede ise düþman,
orada kuþatýr
geldiðine geleceðine
bin piþman ederdi!
Benzemezdi kimseye
tanýmsýz maviydi gözleri
gökyüzü gibi engin
güneþ gibi korkusuz giderdi
üstüne üstüne karanlýðýn
düþmaný ya kovar ya boðar
saldýrgan bir yýlanýn
baþýný ezercesine ezerdi!
Benim derdim senin derdin
senin derdin benim derdim
Atam, seninle yaþasaydým
emrettiðin her yere
korkusuz, ölümüne giderdim!
Keþke becerebilse idim sana
ne çok benzemek isterim
henüz vakit geçmiþ deðil
çok hain var aramýzda,
bilmem ki nasýl anlatsam
uyanýp vatanýna bir göz atsan
çok deðil, bir günlüðüne,
sonra hep huzur içinde yatsan!
Þaban AKTAÞ
26.05.2005