suyun aslý olduðuna inanan alevli çimenleri emzirsin karanlýk ormana kalan var uçurtmalarý dinliyorlar bulutlar yüksek uçar bilirsin
sen ben biz kalabalýðýndan sonra fýsýltýlar köþelerine çekilen kesen kurallarý olamazdý aðacýn meyve verip gölgesine serinletecek var sayacak o kadýný o ülke o kuyunun o çölü doyurduðunu anlatýrken o uzak fidanlara ne vefalý sýrdaþtý ayaklar
yol yorgunlara dinlence han baðdaþa kalýn uyuyun gözleriniz açýk alfabesini soyunuyor aynadan içlerin düðümünü çözen a
0100
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.