Bekledim

Bir hazan mevsiminin orta ay’ý
Gözlerimi açtým dünyanýn zalimliðine
Hayat, bardaðýmda býraktý bir dudak payý
Can bildiðim insalarýn hainliði ile

Tutunacak bir dal gerekliydi yaþamaya
Bir insan ihtiyaçtý derdimi anlatmaya
Ve ardýndan geçicektim sonraki aþamaya
Lakin insan bulamadýmki zehri atmaya...

Diyarlar arasý aralýksýz uçuþtum
Bir saðlam dal bulabilmek için
Sevgi gördüðümle bir bir buluþtum
Acý yüzleri ile tanýþýnca tutuþtum

Her yangýndan ferhatlarla kaçtým
Bir yolunu bulup kendimi toparladým
Gözlerimi bir gerçeðe daha açtým
Dünyalýk ne varsa kalbimde, hepsini aþtým

Duruldum, Mecnuna bürünüp durdum
Serzeniþler yerine sükunet kuruldu
Ah çektikçe mabedimde demir ocaklarý kurdum
Piþtikce kalp odalarýmda biriken kurumdu...

Hayata girenleri sýk dokuyup ince eledim
Müzdaripli olanlarýn doðrularýný ekledim
Bazen yoruldum sancýlardan, tekledim
Ama vazgeçmedim acýlar la bekledim...
Sosyal Medyada Paylaşın: