benim de bazen’lerim var bazen yaðmadan kirpiklerime gürlediðim bazen kara bulutlarla içime yaðdýrdýðým bazen içime delice estirdiðim bazen ýlgýt ýlgýt bazen fýrtýnalarla yonttuðum bazen
iyiki’lerim var rengarek gökkuþaðý gibi iyi ki seni tanýdým iyiki seni sevdim uðrunda ne deðerler yitirerek içimde seni deðerli kýldýðým iyiki’lerim iyi ki hayatýmdasýn dediðim iyi kilerim
keþke’lerim var tevazuyla boyun eðdiðim ama asla içime sindiremediðim kýrýlýp dökülüp incindiðim keþke yýllar önce tanýsaydým keþke o da sevseydi beni keþke benim sevdiðim kadar sevseydi keþke yüreðinde yer açsaydý ben gibi dediðim keþke’lerim
raðmen’lerim var raðmen’lerle kabullendiðim herþeye raðmen tanýdýðým herþeye raðmen aþký tattýðým gerçeklerine raðmen yalnýzlýðýma o kutsi aþký katýk yaptýðým raðmen’lerim
çaresizliðim var düþtüðünde çaresizliðe kendimce çare aradýðým yokluðun gibi uzaklýðýn gibi araf’ta yönümü tayin edemediðim çaresizliðim
bir de boyun büküþüm var ki görsen sensizliðimi yanardý için
omzuma düþer baþým iç geçirir kahreder adýna kader der bir daha boyun bükerim anla beni ben gibi boyun eðmiþliðim var
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.