Gecenin vakti

Sevgisizlik bu saatten sonra baþlar
aðýrlaþýr bütün dakikalar
çünkü zaman gitmek istemez asla
hiç bir saniye dakikadan
yelkovan yatsý namazý kadar uzun olur
ellerin gök yüzü kadar karanlýk
gece güzelliðini sergiliyor
bütün hatlarýyla ortada
sevgi yetmezliði çarpýyor yüzüme
öyle saðlam bir okka




gecenin vakti oluyor sonra
karanlýðýn sesinden tanýyorum
yýldýzlar hep aklýma takýlýyor
ellerimle tekrar çiziyorum
Brüka kimsesizler duraðý
saatlerin içinde
zamanýn arasýnda eriyorum
suyun güneþe yandýðý gibi
yanýnda olmadýðým her an iyiyim
öyle bir sevgi iþte
uzaklaþtýkça üþüyorum
ruhumla en güzel çiçekleri paylaþýp
bir dilsizden renkleri dinliyorum




oradan çýkýyorum aðaçlarýn üstüne
zamanýn yükseldikçe azalacaðýný biliyorum
yolunu kaybetmiþ sarhoþ bulutlara
vakitsiz vakitler soruyorum
ucu açýlmamýþ kalemlere ilham olup
büyük gövde gösterisini baþlatýyoruz
yapraklarýn sonbahara soyunduðu gibi soyunup
ellerimize doðru iniyoruz
sevgisizlik saat beþi yirmi beþ geçe baþlýyor
sonrasýnda tekrar ölüyoruz




beynimde Ploton ütopyasý parlýyor
benim neden bir dünyam olmasýn
kurulu düzenli bir dünya
ben de biliyorum bu kalbimin düzelmiyeceðini
o zaman ki yaptýrýma gerek var
belki de zaman onun için hala iþliyordur
taþýnmýþtýr kendi ülkesine
zamaný durduran simyacý
altýn olmuþ kendisine




neyse ki saat altý oluyor,özgürlüðüm baþladý
gözü olmayan masa gibi bakmýyorum hayata
bir ayaðý eksik sandalye gibi de kýrgýn deðilim
oruç aðaçlarý kusmuyor üzerime niyetini bozup
annem geceleri de sahura kaldýrmýyor artýk beni
sevgisizlik özgürlüðümden sonra baþlýyor
aðýrlaþan dakikalar kalkmýyor artýk üzerimden
gecenin vakti yaklaþýyor yine
ölmek üzereyim kederimden.







’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın: