ZORLUK
ZORLUK
Dilini lal edip, ruhunu boðsan
Aklýný yenecek nice kurban var.
Þah olup sarayda, hanlarda doðsan,
En son nasibinde cepsiz urban var.
Her adým baþýnda bir evin varsa
Göklerde yedi kat, yerdeki arsa,
Hepsi bir yanýný kuþatýp sarsa,
Nasibinde birtek kuru çorban var...
Dünyadan göçünce insanýn hasý
Zoraki tutulur üçgünlük yasý
Hem gamý,kederi, hemde tasasý
Doldukça boþ kalan birtek torban var.
Ne öte, ne beri belki gerisin
Býrakta ruhunu kalbin erisin
Ne elmas ne yakut kuru derisin
Birde nefis denen çetin zorban var
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.