Gece Karanlığı
Yakýnýmda hiç ses yok,
Sessiz sedasýz karanlýk odam
Sessizlik bir çocuk gibi sarýlmýþ kalbime
Çok ötelerden,uzaklardan
Camýn ardýndan bir uðultu geliyor kulaklarýma,
Ya kurtlar inmiþ þehre
Ya da bir cenaze
Çýðlýk çýðlýða.
Biraz suskun
Su gibi bulanmýþ ruhum
Akýp gitmek istiyor aydýnlýða.
Görüyorum
Bana bir þeyler anlatmaya çalýþýyor,
Kara gözlü, beyaz elbiseli bir kadýn
Gitme,benimle kal,diyor,
Sanki kafamýn içinde bir þeyler fýsýldýyor.
Sýrlarýmý keþfet,
Benimle kal
Benim o,Senin duygularýný,
Gözlerime bakarak paylaþtýðýn
Sen misin bana ýþýklar saçan
Benim karanlýðýmda belirdin
En güzel aþk ýþýklarý getirdin
Dilekleri gerçek oldu,aþýklarýn
Yýldýzlar sere serpe yerde
Korkmasýnlar,
Aþýklar toplasýnlar
Gündüzler beni anlatsýnlar, geceler seni
Beyaz elbiseli kadýný anlatsýnlar,
Gece karanlýðýnda
O kara gözlerini arasýnlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre baylan (münzevi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.