Sana bakan gözlerim var Ve bir soluk Karanlýk kuytulara saklanmýþ Bir çýð gibi büyüyen Buz gibi bir soluk
Sen bir þarkýsýn dudaklarýmda. Bir umutsun ilerideki aydýnlýkta Hep düþtüðüm yanýlgýmsýn, Düþmekten hiç býkmadýðým Ya hayatýn ayrýntýsýnda saklýsýn, ya da hayatýn ayrýntýsýsýn. Bilmiyorum belkide kalbimde derin bir yarasýn
Akan yaðmursun topraða, Bana hayat verensin Kalbimin oyuklarýnda Güller yeþertensin
Geceyi yakan güneþsin. Bulutu kovalayan rüzgarsýn Çocuksun en saf halinle. Belkide benim çocukluðumu çalansýn
Aydýnlanman için versen bedenimi ateþe Sen o ataþe de uzaksýn Aydýnlatmak için beni Belkide kalbime ýþýk saçansýn
Düþlerime girensin Bir titremesin bedenimde. Hem yakansýn,hem serinleten. Vuslata uzanan bir elsin Kalbimin en derin köþelerinde Yalnýzlýðýmý bitirensin
Bir anda kaybolansýn, kaybedensin. Acýyan yanýmsýn, Bunca yaranýn içinde Kalbimi çarptýransýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
emre baylan (münzevi) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.