bütün mahkemeleri kapý kapý dolaþtým yine de bulamadým seni kýrdýðým son vazonun cam kýrýklarýnýn kana buladýðý parmaklarýmla dava dilekçemi yazýyordum bu kuduz kelimeler bir bir gidip geliyordu kafamda
örtsem kendimi senin güneþ yüzünle üþüyorum yine de: parmaklarým dudaklarým bedenim aðlýyordu senin için odamdaki karanlýk susmadý sabaha kadar
kalemim son dilekçemde yine sende bitiriyordu mürekkebini utandým sana bakirenin gerisindeki perde gibi utangaç gözlerim ve mazlum bakýþlarým aðlamalarým oluk oluk týrmalar kafamý kolay deðildi gülüm seni kaybedecektim
hakim sendin gözbebeðim aydýnlýk yüzüm sanýk ben durma vur yüzüme bütün utanmaz çýplak kelimeleri mahþerden pay alan kaþlarýný çat bana gülüm al gülüm yarým kalmýþ dilekçemi ver idamýmý öleyim sessiz,sensiz ama tek dileðim var senden göm beni kalbine gülüm
son buldu gülüm bitti herþey sendeki davamý kaybettim gülüm...................
Sosyal Medyada Paylaşın:
meftunkaranfil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.