Ve siyah bir bulut çöktü þehrinin üstüne Akasyalar titredi Kopartýldý çiçekler, bir yürek cesareti vuruldu Kundaklanmýþ her umut sitemdi ardýmda Güneþime karlar düþtü Soðuklardan geliyorum yýldýzlarý üþüten soðuklardan Ellerim di dikenli avuçlarý tutan Lakayt soytarýlar kör kütük bayýlýrken Dillerdeki engerek acýsý agu Aklýmda kaldý ölüm gibi
Daha çatlamadan sevdanýn duvarlarý Ýçimdeki yangýn ölmeden küllerinde Lüks bir imtihanýn sancýlarý kanatlandý Ahraz yorgun bedenimde Vedalarýn verdiði sessiz çýðlýk En koyu kalabalýklarý kaçýrtýrken kendinden Renksiz ve kesikti aldatanýmýn özgürlüðü Ölen öldü Sevgiliye þartlanmak þart Yeniden yaþamak düþüyor inandýðýma Ilgýt yeller ýtýr kokularýna uyanýrken Leylaklarý incitmeden Maziye dönmeden yaþamak düþüyor Aldatamayacak olaný takýp göðsüne Zamana karlar düþse Güneþ üþüse de yaþamak düþüyor Ölümüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilal karaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.