HÜZNÜME YOL VERDİM…

Hüznüme yol verdim gitti baþýmdan
Gönlümün köþesi, kýrýk kaþýmdan
Ruhumdan, dilimden, gözde yaþýmdan
Derdimi tasamý boþayacaðým
Daha kaç günüm var, yaþayacaðým


Bir güzel yüzünden düþtüm de aþka
Ne kaldý elimde kaygýdan baþka
En baþýndan hali bilseydim keþke
Kanmazdým ondaki ela gözlere
Maskeyle söylenmiþ tatlý sözlere


Belli ki gidecek bildiði yöne
Gülüþüne ömür versem de yine
Bir derdim var iken çýkacak bine
Sevdalýkta haris olmak, muradým
Bu son kararýmda kalmak, muradým


Geliþini candan hayýrladým da
Gönlümün köþkünde aðýrladým da
Giderken þevk ile uðurladým da
Dönmesin geriye halinden býktým
Tatmadan kovanda balýndan býktým


Önyargým olmadan gönlüme aldým
Dedim ki ruhumun eþini buldum
Çiçekli dal iken sararýp soldum
Yüreðimi benden alýp götürdü
Ömrümden günleri çalýp götürdü


Baharý hazana döndürmek neden?
Ufkumda güneþi söndürmek neden?
Gülüme baykuþu kondurmak neden?
Dedim, artýk herkes yoluna gitsin
Ne sevsin yalandan ne zulüm etsin


Sevdaya inancý yitirdim çoktan
Karalar kuþandým mahrumum aktan
Acizim huzurda, dileðim, Hak’tan
Alsýn içimdeki dinmez sýzýyý
Silsin zihnimdeki mutsuz maziyi



20.05.2016




Sosyal Medyada Paylaşın: